04 февруари 2010

Заплакала е гората и на гората шумата...

От години наблюдавам поголовната сеч на гората над село Църквище. Не остана местност, която да не е оголена. Няма деренце, което да не е пресъхнало. Клисекъовската река лятото беше колкото една вада. И сега не е кой знае колко пълноводна. За напред очаквам все повече да намалява.
Осякоха Невижда, Главанчаир, Узунчаир, Мечеш, Кръкларето, Каваците, Черният камък... Сега започнаха да секат и Гарваница...
Тревожда е сечта, но още по-тревожно е, че не е залесен и метър от отсеченото. В близко бъдеще Църквище ще остане без река.
Дни преди Коледа селото остана без питейна вода. Както в миналото, мъже от селото излязоха под Свищи плаз, копаха замръзналата земя и отстраниха аварията, за което всички сме им благодарни. След тази поголовна сеч хората тук очакват и реката да пресъхне и питейната вода да спре. Може би, завинаги! Това не е ли геноцид?
Църквище е село на малък баир, но с големи проблеми. До сега не се намери ни един отговорен управляващ, който да обърне внимание на господина главен секач да си вземе балтията и да напусне землището на село Църквище. Нека остави малко неосечена гора, да има какво да показваме на внуците си. Иначе, жалко за голият Балкан и за пресъхналите извори. Жалко за зелените традини на трудолюбивите хора в Църквище. Някога дедите ни са се заселили тук заради водата... А ние май да вземем да се изселим заради нейната липса ли?
Обръщам се към Общински съвет с молба да се самосезира, да се извърши проверка на място, а не да се пробутват небивалици за някакви търгове, които разрешават сеч без кантар на Църквишката гора... Църквище няма никакви екстри. Скоро няма да има и река. След това ще спре и питейната вода. Тогава тук ще остане гола пустиня. И всички ще помнят, че това е станало по времето на това управление, на този кмет, на този общински съвет.
Предстои общоселско събрание на разтревожените жители на селото. Какво ще стане по-нататък, ще видим. Знам едно! Познавам добре колко борбени са хората на моето село и затова очаквам напрегнати дни.
Златка Георгиева

Няма коментари: